Minimalist oldum artık bir şey satın almayacağım

Her geçen gün kendimi geliştirmek aklıma gelmeyeni başkalarından öğrenmek umuduyla minimalist sosyaş medya hedaplarını ve bazı blogları takip ediyorum. Bir çoğunda almamak mininalizmle eşdeğer görülüyor. Herkesin düşüncesine saygı duyuyorum, ancak benim bu konuya bakış açım biraz farklı.

Minimalizm yeterince şeyle hayatı sürdürme şekli benim için. Bu şey diye tanımladığım bazen yediğim içtiğim bazen dolabımdaki kıyafetlerim bazen evimdeki eşyalarım bazen de hayatımdaki insanlar ve düşüncelerim olabiliyor. Kısaca minimalizm hayatımın her alanında benimle. Peki yeterince şeyle hayatı sürdüreceksek hiç mi bir şey almayacağız? Dolabımızdaki hiç sevmediğimiz on tane kazağımız var “sadeleşiyoruz iki kazakla ben kışı geçiririm” dedik. Acaba bu iki kazağı zamanında neyi düşünerek aldık? Tamam yeni olabilir ama şuanki zevkinize hitap etmiyorsa evde zaten var deyip kullanmak sizi mutlu edecek mi?

Az önce bahsettiğim durum evdeki diğer eşyalarımız için de geçerli diye düşünüyorum. Bir kahvaltılığa ihtiyacımız var diyelim. Hani ev hediyesi olarak gelen allı güllü/ ya da çirkin renkli sizin zevkinize hitap etmeyen evinize zerre uymayan, her gördükçe sinirinize dokunan o kahvaltılığı ne kadar daha kullanmayı planlıyorsunuz?(Bu yazıyı okuyan bir erkekse biraz abarttığımı düşünebilir ama biz kadınlar ev eşyalarına sinir olma kapasitesiyle yaratıldık. Böyle olmayan bir kadın kesimi de var. Onları saygı ve sevgiyle anıyorum. ;) ..)

İşte böyle durumlarda yenilenme ve alışveriş ihtiyacı doğuyor. Ama bunu abartmak sizi minimalist bakış açısından uzaklaştırıyor. Hemen izah edeyim. Evdeki 2 kazak örneği üzerinden gidelim. Sevmiyorsunuz doğru o zaman gerçekten duyusal ve fiziksel olarak sizi tatmin edecek, kaliteli (etiket okuyoruz), zamansız bir kazak edinene kadar elinizdeki ile idare etmelisiniz. Hayalinizdeki o kazağı aldıktan sonra da (belki uzun süre beklediniz ona sahip olmak için) sevmediğiniz bir kazakla vedalaşın. Onu da evde tutmayın. Sevmediğiniz bir kazak ilerde lazım olmaz. Böylece yenisi gelince diğerini elden çıkart mantığı sizi depolamaktan kurtarır ve minimalist yaşam çizgisinde tutar. (Bu arada tekstil ürünlerimizi geri dönüşüme gönderiyoruz, kullanılabilir olanları ya ihtiyaç sahiplerine veriyor ya da çeşitli sitelerde satıyoruz.)

Bir şeyler satın aldığım için mutlu olmayı bırakalı çok oldu. Ben ihtiyacım olana sahip olduğum için mutluyum. Bir de en önemlisi sevdiklerim ve kendi sağlığım yerinde olduğu için çok mutluyum.

Herkese sevgiler,

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere...