Salon -Çeyiz Serisi 2

Küçüklüğümde kimi evlerde salonlara müze muamelesi yapıldığını hatırlıyorum. Evin anneleri tarafından, çocuklardan ve ev halkından özenle korunurdu bu, diğerlerine göre biraz daha büyük olan oda. Hatta bazı tanıdıklarımız vardı ki salonu ayda bir kez temizleyip kapısını kilitliyorlardı. Salonda oturtacak kadar seni önemli misafir kategorisinde görmüyorsa da seni oturma odasında ağırlıyordu.

Hınca hınç eşyalarla dolu, vitrinler bir dunya süslü kahve takımları, yine misafir yemek takımları, temiz koltuklar (tozlanmış ya da!)... vs vs. Ben salona girmenin yasaka olduğu bir evde büyümedim neyseki ama dağılmasından her zaman endişe duyan bir annem vardı. Halbuki minimalist bir anlayışla salonlar her zaman derli toplu da durabilirdi. Evlendikten sonra ise kendi tarzımda bir salon oluşturdum. Bana öğütlenenin aksini yaptım. Konsol almadım. Fazla pileli tüller almadım. Gösterişten olabildiğince uzak biraz Iskandinav tarzı, rahatına düşkün, minimal bir salon oluşturdum. Peki gelelim benim salonumda neler olduğuna ya da gerçekten bir salonda neye ihtiyaç duyduğumuza:

• L koltuk teecih ettim. Koltuk seçimini yaparken bunun aynı zamanda yatak da olmasını istedim. Çünkü ailem başka şehirde yaşıyordu ve her an misafir ağırlayacağım bir alanım olsun istedim. Bir de L koltuklar küçük alanları daha geniş bir şekilde kullanmak için süper bir çözüm oluyor.
• Tv ünitesi. 2 parça şeklinde üstte duvara monte bir dolaplı ünite altta ise televizyonu koymak icin çekmeceli bir ünite var.
• Salonun elektroniği olan TV.
• Yemek masası ve 6 adet sandalyesi.
• Halı
• Perde, tül, güneşlik
• 2 adette sade siyah renk avize
• Zigon sehpa. 

Işte salondaki tum ihtiyacim bu kadar. Elbette sadelestirmek istediğim yanları var. Mesela Tv ünitesine bir el atmak istiyorum. Hangi ara o çekeceklerin içi doldu anlamadım. Bir de aksesuarlarıma el atacağım. Ama yakındır onları da düzenlemem. 

Bir sonraki çeyiz serisi yazılarında görüşmek üzere.

Herkese sade günler!